One week left

Hello Guatemala,

 This is probably my last blog post from Guatemala so I want to write it in English, my English.

So when you read this, image it with my undefined accent, stutter and hands movements!

This blog post is not meant for my friends at home but for all the people I’ve met here, in this beautiful country. Because after my six months here they deserve to finally be able to read one of my blog message 🙂   Even if it is in my shitty English!!!

Because yes, in one week I get on the plane. Towards Belgium. This small country where some of you likes to make fun off!  Yes, I’m going home

I am honest, I am not happy to go back home. I’ve learned to live here. 6 full months I have built a life here. But my time has come, it is time to finish my studies and thesis. And then to find a job. Paid course. Because unfortunately I can’t work my whole life as a volunteer!

I’ll go away from this beautiful country with a lot of pain. It was a pleasure to discover it. The land of eternal spring, where people always laugh. Where it is quite normal to talk to everyone on the street.
The country where I learned that I’m actually a spoiled brat. Where I’ve discovered that I’m made ​​to be a teacher.  And that small things can bring me happiness.
The country where the beautiful nature could made me feel  so small and make me silent.

But also the country that helped to know myself. I discovered the country, but also myself. And this was heavy at some times.  But Guatemala is also the country which has let me detest rice and remark new allergies.

I enjoyed to go to the schools everyday  and do my thing there. Even though I often sat cursing on the organization and worksystem in the schools.
I still have five days left in the schools. And I will try to enjoy every moment. Every smile or hug of the children. Every kind word of teachers and staff. Saying farewell will be very difficult! And very emotional, yes I’m a cry baby!!

And even though I cursed a lot on my homestay family, I will miss them. They have done so much so I could  feel like at home. They are like a family to me. Because if you are honest,  your own family isn’t  always perfect.

And finally it will be especially difficult to leave all of my friends and people I met here behind.
I can now say that some have become real friends. There are people I feel so good with. Other where I could turn to when I was depressed or had a very difficult time. I even could fall in love with one of you.  I met people were I can talk about all the crap that is present in the world.  And persons I went on excursions, trips with. And of course parties/fiestas I had with most of you!     Sadly my time is almost over here, even if I would still like to know some of you better!
I am sure that I will see some of you back (Yes, some of you already early May!)

But some of you I’ll never see again!
I want you to know that you have meant a lot to me during these six months. And I’m  grateful for everything!

 

But enough of this emotional talk!!!! I still have a one week left! So I will use those days to enjoy everyone and everything!

My Guatemala story is still not done. This book isn’t closed. It’s only the end of a chapter. I’ll be back here. And maybe sooner than you think!!!

See you at the next party,

 

Greets,

San

HET IS AL APRIL!

Weet je wanneer het echt tijd is om een nieuw blogbericht te schrijven? Wel, wanneer je jou laatst geposte blog moet herlezen.

En deze tijd is dus vandaag aangekomen.

Dus na mijn laatste blogbericht had ik gewoon nog een week school. Dit verloopt allemaal zoals gewoonlijk. Geen grote fantastische momenten. Ik geniet er gewoon nog steeds van. Ik kan niet van een betere stageproject dromen.

IMG_0061

 

IMG_0069

 

fg

 

IMG_0087

Wel is het een gewoonte dat de lessen in Guatemalteekse scholen gewoon afgeschaft worden.  Dat gebeurde dus ook  op een vrijdag. Reden: een talenten show= Resultaat

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=mJVYe80MH3o

Vervolgens kwam la semana Santa. De heilige week. Ik besloot in Antigua te blijven om te werken voor mijn Bachelorproef. Dit omdat ik heel wat achterstand had opgelopen.  3 hele dagen spendeerde ik in de office van Niños de Guatemala. De rest probeerde ik toch wat te genieten. Ondanks de grote drukte in Antigua!  Ik heb nooit zo hard toeristen met sandalen en witte sokken gehaat!!! Op stille vrijdag ben ik al om middernacht samen met mijn Guatemalteekse neven begonnen aan een alfombra. Een zaad/ bloemen tapijt. Dit is een traditie in Antigua. Ik kan zeggen dat ik het kon voelen na 7 uur op ene houte plank liggen fijn werk te verrichten. Maar het is een ervaring meer, waar ik wel fier op ben.   Ik tel wel niet op hoeveel foto’s van toeristen en lokals ik sta. Maar dat maakt er ook deel van!

IMG_0289

IMG_0323

IMG_0315

IMG_0294

Op het einde van la semana Santa kwam Alex terug van haar reis. Alexandra is een Franse vrijwilliger die ik nu tot mijn vrienden kan tellen! Haar laatste dagen op dit continent hebben we continue samen doorgebracht. Van een namiddag Earth Logde tot een voormiddag tatoeëren.  (Niet ik maar Alex)   zonder onze 2 Harry Potter nachten te vergeten! En natuurlijk ook feesten!
Het fijne is dat ik haar in mei al ga terug zien!! We hebben zoveel momenten, ervaringen, herinneringen samen. En dat kan gewoon niet verloren gaan. Dat voelen we gewoon.

IMG_0386

Tussen de lessen door of eerder na de werkdagen valt het mij nu wel op hoe vaak ik ’s avonds weg ga. Ik klaag er niet om, maar ik merk echt een verschil. Ik wil nu gewoon nog zoveel mogelijk genieten van alles en iedereen!

Mijn vertrek binnen 3weken is bij mij door gedrongen. Dit doordat Niños vrienden terug naar het thuisfront vertrekken. En ik ben de volgende. Het afscheid zal me zwaar liggen. Enkel een voordeel is dat ik niet erg close ben met de nieuwe vrijwilligers.  Ik heb er geen band mee zoals ik met de andere heb. Na mijn vertrek zal enkel nog Flo hier zijn, en hij vertrekt iets minder dan één week na mij.
We verheugen ons wel allemaal al op een samenkomst tijdens de grote vakantie! (Voordeel om in buurlanden van elkaar te wonen!)

Natuurlijk zal ik hier wel andere mensen achter laten. En dat doet wel pijn, maar dit maakt deel uit van deze ervaring.

IMG_0450

IMG_0444

IMG_0436

 

Ik probeer me dus echt te verheugen op wat er mij allemaal thuis staat te wachten. Familie en vrienden, verjaardagscadeautje, kaas, witloof (ja, ik mis dit echt), echte ice tea,  een klerenkast vol met kleren!!! En natuurlijk mijn kamer vol met rommel,…

Maar om verbonden te blijven met Niños de Guatemala heb ik gekozen om meter te worden van een kind.  Maar dit vriendje zal ik jullie in een later blog bericht voorstellen!!

En ja, binnen net 3 weken zit ik op het vliegtuig!

Saludos,
San.

Respeto por los maestros de Nuestro Futuro y El Porvenir

Hola beste bloglezers,

Hier in Guate is alles nog steeds tip top! Na hard werken om deadlines te halen kan ik eindelijk wat uitblazen. Dus dacht ik…. Tijd voor een blogbericht te schrijven. En dit op een zonnig terras, om 10uur30 ’s ochtends met een bord heerlijke pancakes! Jaja, twee heel vriendelijke homo’s hebben een zalige eetplaats geopend dicht bij mij thuis, dus het was eens een excuus om dit uit te proberen!! (Voor dit heerlijk toch wat Amerikaans eten betaal ik maar Q20. Dat is 2 euro. Ik denk niet dat ik dat in België ook ga terug vinden! )

IMG_0004

Wel, ik ga hier niet een heel blogbericht schrijven over mijn ontbijt. Ik zal dit keer stil staan bij de scholen waar ik werk. Nuestro Futuro en El Porvenir. Ik ben en blijf een leerkracht en bekijk dus alles met een vergelijkende blik met België. (Ik vergelijk enkel de 2 scholen met België, niet de andere Guatemalteekse scholen)

De schooluren. Ja, standaard in België zijn deze 8uur30 tot 15uur30. Hier zijn deze 7uur30 tot 16uur30. En ook 5 dagen de week. Denk maar niet dat de leerkrachten van NF en EP vrij zijn in de namiddag. Hun taken worden wel wat verlicht door de aanwezigheid van wij vrijwilligers, maar toch zijn ze elke dag aanwezig! (Dit geld enkel voor de scholen van Niños de Guatemala. De andere scholen in Guatemala hebben nooit les in de namiddag, Maar NDG heeft ervoor gekozen om activiteiten aan te bieden zodat de kinderen van straat blijven en voor het tegen te gaan van kinderarbeid)

Ook hebben de leerkrachten elke dag toezicht tijdens de speeltijd en zorgen zij voor het goede verloop van de warme maaltijd tijdens de middag. In deze werkdag hebben ze enkel van 13 tot 14 uur middagpauze. Dat is toch al eventjes iets anders dan je koffiepauze in de leeraars kamer. Ik sta er toch bij stil.

Andere feiten. Ja, we nemen het thema mijn lichaam. Laten we snel een paar prentjes googlen en afdrukken. Die handeling hebben we allemaal uitgevoerd! Hier, thema lichaam…. Laten we dingen zelf tekenen en inkleuren!

Ja, we gaan de kinderen een werkblaadje laten maken. Of we drukken het rechtstreeks van internet af, of we maken een heel mooi word document X 25 keer afdrukken en we zijn er zo fier op.
Hier maakt men deze met de hand voor de hele klas van ongeveer 30 leerlingen. Indien echte tijdsnood en het niet anders kan gaan we het toch kopiëren. Maar dit is meestal wel uitzonderlijk. Want waar we geld kunnen besparen. Dat doen we dan.

Of de fantastische uitvinding van werkboeken voor de kinderen. Neen neen, daar doen ze in Guatemala niet erg aan mee. Resultaat de kinderen hebben 6 identieke schriftjes. Agenda, wiskunde, taal, natuur wetenschappen, sociale wetenschappen en schoon schrift.  Daarin schrijft de leerkracht alle opdrachten met de hand. Voor al de kinderen. De oudere kinderen kunnen dit al zelf. Maar ik help in het 1ste leerjaar en daar kunnen de kinderen dit nog niet. Dus dat is de taak van de leerkracht.
Dus stel je voor. Voor 30 leerlingen een schoon schrift taak schrijven waar ze de letter S moeten schrijven.

Voor al deze taken help ik dus in de klas. Mijn schoon schrift is enorm verbeterd, net als mijn Spaans. Ik kan me echt heel slecht inbeelden dat een leerkracht in België zou pikken om dit allemaal te doen.

En natuurlijk zijn er nog de andere taken die Belgische leerkrachten ook hebben, zoals verbeteren, voorbereiden, administratieve taken, …

Ik heb echt enorm veel respect voor deze leerkrachten, vooral als je weet hoeveel ze hier per maand verdienen.. Ik ben eigenlijk verlegen en gedegouteerd om het hier te zetten. Het is Q2000 de maand. Dat komt neer op 200 euro.

Andere schoolse feitjes,
-Leerkrachten zijn hier altijd zo vrolijk!! En ja, ik word daar dan ook extreem vrolijk van
-Mi Amor, zo mag je de kinderen hier noemen als je wil.
-Wanneer ik aan mijn vriendjes zeg dat ze mijn “ chiquito amigo’s” zijn, krijg ik plots 20 knuffels!
-Wanneer ik zeg dat ze moeten oppassen voor mijn knie, omdat ik veel last heb, krijg ik angstige blikken en kusjes!
-Kinderen leren hier vanaf de kleuterklas, 4 jaar dus het Guatemalteeks volkslied. (Dit is enorm lang en ze kennen het vanbuiten)  Net als het Centro-Amerika anthem. En héél veel gebeden.
-Wil je de jongens blij maken, ga gewoon voetbal spelen!
-Wil je de meisjes blij maken, geef gewoon een dansles!
-Kleuters van 4 jaar hebben hier helemaal geen hulp nodig om naar toilet te gaan. Dit is dan minder werk voor de kleuterjuf.
-We in Nuestro futuro maar 2 meesters hebben (Turn en computer meester) en in El Porvenir ook maar 2 zijn. Turn en meester van het 2de leerjaar
– Het materiaal hier beperkt is waardoor we steeds heel inventief tewerk gaan.
-2 van mijn kinderen van het eerste leerjaar enorm verbaast waren toen ik vertelde dat we in België geen tortilla’s eten.
-Kinderen dachten dat ik elke dag het vliegtuig nam van België om naar Guatemala te komen en ’s avonds weer terug ging!
-Ik mijn kleine vriendjes hier héééééél graag zie! Ze doen me lachen wanneer ik een slechte dag heb! Ze zijn de beste Spaanse leerkrachten die ik ooit gehad heb!
Maak je klaar voor 1000000 foto’s van deze vriendjes op facebook de komende weken!!

2013-03-09 16.02.53

Mijn uil voor de nieuwe computerklas. Neen geen Quetzal met overgewicht!

2013-03-09 12.38.03

2013-03-09 12.44.59

* Op een zaterdag ging ik meehelpen met het instaleren van een computerklas in één van de scholen. Daar aangekomen was ik dus blijkbaar het enige meisje aanwezig! Daar moest ik dan mijn mannetje staan tussen 20 guatemalteekse mannen die enkel Spaans konden!   Ik kan zeggen, nog nooit heb ik zoveel aandacht gekregen!!

2013-03-07 09.16.15

Acto civico. Tercero. Día de la mujer

2013-03-07 09.16.29

2013-03-12 12.14.10


2013-03-12 12.14.17

Flo's Engelse les

Flo’s Engelse les

Voor de rest maak ik me stilletjes (mentaal) klaar voor La semana Santa hier in Antigua. Meerdere processies op een dag, je kan niet wandelen wat er zijn 973579206 mensen in Antigua. Processie muziek van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat en zelfs in de nacht. Alles wordt ook duurder!

Ook zal ik proberen om Miek en Inneke in hun maya dorp te gaan bezoeken! Ik wil dit echt zien, en ik wil ze ook terug zien. Dus laten we hopen dat ik dit nog kan doen!!!! Want de tijd kort hier spijtig genoeg veel te snel af!!

Vrijwilligers komen en gaan. Dit is goed voor mijn Bachelorproef onderzoek. Maar ik vind het afscheid nemen nog steeds niet leuk! Ik maak hier echte vrienden en weet dat het niet simpel zal zijn om deze relatie te onderhouden wanneer ik terug in België ben!
Maar zoals iedereen steeds tegen me zegt, je mag er niet aan denken! We genieten van elk moment die we samen hebben en zullen dit de komende 1,5 maand nog voldoende doen!!!

Ik denk dat dit alles is wat ik te zeggen heb!!
Adíos!

San

#3 English Program

Ja, zoals jullie al uit de titel kunnen afleiden, Seño Sandi is nu ook Miss Sandrine! Sinds deze week maandag zijn de Engelse lessen weer begonnen.
En ik met maar enkel 2jaar middelbaar Engels-kennis op zak ben heel fier om te zeggen dat ik daarin participeer.

Ik geef les aan de kleinste van de scholen. Parvulos y Prepa (Kinderen van ongeveer 4tot 6jaar).
Dit doe ik in de 2 scholen van Niños de Guatemala. De jongste kinderen in El Porvenir hebben 3 keer per week een les van 30minuten, de kinderen van Nuestro Futuro hebben enkel 2 keer per week 30minuten. Maar ik heb er in ieder geval mijn handen vol door.
Lesvoorbereidingen maken, materialen zoeken, liedjes leren,….

RainbowSong

Wel ben ik enorm bij dat ik weer helemaal alleen voor de klas mag staan! Al mijn energie komt dan plots naar boven een ik geniet er enorm van!  De eerste les werkte ik samen met een nieuwe vrijwilliger, maar na de 1ste les is ze al gestopt. Damn, wat doe ik toch met mijn werk partners. Dit is al nummer 2 die mij in de steek laat! 😮

Wel zijn we nu nog steeds opzoek naar nieuwe vrijwilligers die geïnteresseerd zijn in Engelse les geven. Want momenteel zijn we met 5 vrijwilligers + de coördinator om 11 klassen te voorzien van fatsoenlijke lessen!
Voel jij je geroepen, ga dan zeker een kijkje nemen op de site www.ninosdeguatemala.org en schrijf je in. Doe het voor de kinderen, jezelf of het fancy Brits accent van de Coördinator,  Matt.  Elke reden is goed! Want wij zijn opzoek!

Adios!

San

#2 Het leven gaat verder!

Hola

Na het vertrek van de mama & zus vond ik al snel mijn leventje van hier terug.

Opsomming van de “memorabele” momenten:

-x aantal afscheidsdrinks/feestjes/etentjes/bijeenkomst voor Paul, de Duitse vrijwilliger. Wetend dat hij er binnen enkele dagen terug is voor zijn verjaardag te vieren. En dan pas is het een echt afscheid!

-Zondag 10 februari spendeerde ik dan heel de dag samen met Alex en Paul. Op onze agenda stond: fietsen rond Antigua om nadien te eindigen aan Finca El Pilar in San Cristobal El Bajo. Het is een zwembad gevuld met water die rechtstreeks van de bergen komt.  Dit was een zalige verfrissing. Daar hebben we een gezellige namiddag gehad!
Met pijn aan de billen van het fietsen kwamen we nadien terug aan in Antigua. Waar we de rest van de dag samen spendeerde.
DSCN0009
-Op maandag 11  februari keerde ik terug naar school. Zonder enig probleem pikte ik weer op waar ik gebleven was. Seño Sandi is terug!!

2013-02-20 14.41.56

2013-02-20 14.22.53

-Dinsdag was het dolle dinsdag. Hier komen de kinderen dan niet verkleed naar school maar wel met confetti op zak. Tijdens de speeltijd was er natuurlijk een gigantisch confetti gevecht waar ik onmogelijk uit kon blijven. Samen met de kinderen amuseerde ik mij te pletter!

2013-02-12 10.22.56

2013-02-12 10.29.19

-Tussendoor was er nog ons benefiet feestje op komst! Daardoor spendeerde ik mijn hele maandag en dinsdag namiddag met Flo en Conny (andere vrijwilligers) om tombola prijzen te gaan zoeken. En dit was een succes! Resultaat was: etentjes voor 2, chocolade, flessen drank, tattoo ter waarde van Q300.00. We konden echt fier op ons zijn.

-Woensdag was het dan eindelijk tijd voor onze benefiet. Persoonlijk ben ik wat ontgoocheld omdat er niet veel volk gekomen is. Wel hebben we veel plezier gehad (en ik bedank Inneke & Miek om te komen) en hebben we natuurlijk toch redelijk wat geld ingezameld voor onze 2 scholen!

379601_589982561015596_856545900_n

-Donderdag 14 was het natuurlijk St. Valentijn. Zoals jullie mij al goed kennen is dit helemaal geen feest voor mij! Veel te comercieel!  Maar hier in Guate is het ook vriendjesdag! En zoals jullie weten, ik HOU VAN VRIENDJES.  De ochtend werd ik al gewekt met een knuffel door mijn gastmama! Op school kreeg ik 10001 kussen en knuffels van de kinderen en de leerkrachten! (Heel gek!)

???????????????????????????????

SONY DSC

En tijdens de middag hadden we natuurllijk het typische Amigo Secreto game! Ik had de leerkracht van het 1ste leerjaar. Haar cadeau was een sjaal (heel cliché voor zo een spelletjes! I know)
En mijn cadeau kreeg ik van James, mijn stage verantwoordelijke. Ik weet dus niet of hij wist dat nijlpaarden in mijn top 3 van favorieten dieren staat samen met de lama en eenhoorn! Maar het heel kitchy cadeau vond ik toch wel leuk! Meer dingen om in mijn kamer te zetten!

2013-02-22 13.16.29
En terwijl iedereen ’s avonds een date had besloot ik maar om samen met andere vrijwilligers onze anti valentijnsdate te hebben! = Cheap eten, zonder kaars of bloemen en een bier in plaats van wijn! Perfect dus!

-Vrijdag 15 heb ik eindelijk toch nog eens een echt feestje gevierd! ( Dit was geleden sinds Nieuwjaar) We hadden er geen reden voor nodig. We wilde enkel wat tijd met elkaar spenderen!

De volgende week werkte ik vooral en alleen rond de English program. Maar blog bericht  #3 zal daar over gaan.

Als afsluiter eventjes een melig moment. Het weekend en begin van de week was niet zo prettig voor mij omwillen van een voorval met een vriend in het Belgenland. Ik kan nu helemaal niet geloven hoeveel steun ik van de mensen hier gekregen heb. Schouders om te huilen en luisterende oren! Vrienden heb ik hier gemaakt! & Meer kan ik niet wensen!

222724_10151233640831751_1503335070_n

PS. Zoals jullie zien probeer ik toch nog steeds intensief aan mijn integratie te werken. Mijn gastgezin is mijn thuis. Maar de bevolking van Antigua blijft moeilijk te bereiken! Ik wacht ongeduldig op la semana Santa om dat weer volop te integreren!

Adios,
San

Heej vrienden.

Ik heb eigenlijk geen zin om een lange tekst te schrijven met een dagbeschrijving van wat we allemaal gedaan, gezien & gegeten hebben.
Dus hier:

Een fotoreportage! 🙂

??????????

Tikal

DSCN0851

Tikal

??????????

Tikal

 

DSCN0925

Tikal

DSCN1040

Flores

??????????

I still believe in Care Bears, Unicorns & Magic

??????????

Regen in Belize

DSCN0959

1uur zon, dit was het resultaat

??????????

En slecht weer

DSCN0976

Het regent, het regent,…

??????????

Zon!!!

DSCN0996

Blijven zwemmen!

??????????

Belize

??????????

Ik ben bruin en jij bent wit

DSCN0964

Ontspanning

DSCN0967

WARMMMM

DSCN0969

Lago de Atitlan

DSCN1063

Ontspanning

DSCN1065

Lago

DSCN1067

Lago

DSCN1070

Ciudad Vieja

DSCN1071

Ciudad Vieja

DSCN1073

Ciudad Vieja

Dit was het dan. Deze 2 weken stonden in het kader vaan ontspannen, wat luxe en vooral geen rijst!  Ik zou zeggen, het was geslaagd!

Adios,
San

 

Hola,

Het is al iets meer dan 2 weken geleden sinds mijn prachtige blog-video. Vandaar dat het even tijd is voor een snelle update.

Sinds maandag 14 januari is het schooljaar terug begonnen. En mijn taken in de school zijn nu helemaal verschillend dan tijdens la escuela de verano.

Hoe ziet mijn dag eruit in Nuestro Futuro?

Van 7uur30 tot  12uur30 help ik in primero. Het eerste leerjaar. Daar help ik Seño Carmen met de klasmanagement. Zij geeft de algemene lessen (Taal, wiskunde, Natuur & Sociale wetenschappen, schrift, …) en ik begeleid de kinderen tijdens het uitvoeren van de oefeningen.  En ik heb er echt mijn handen mee vol. Doordat ze met 30 in de klas zitten en er een “klein” gebrek aan discipline is ben ik heel de voormiddag steeds goed bezig.

De namiddagen verschillen van dag tot dag. Deze duren van 14uur tot 16uur30. Soms help ik mee met de refuerzo’s.  Hier komen de leerlingen die moeilijkheden hebben met een schoolvak naartoe en krijgen begeleiding in kleinere groepjes.
Dit is iets wat ik enorm graag doe. Zo focus ik mij vaak op één kind. En na een hele namiddag te werken aan het schrijven van één letter zie je al dat het kind vorderingen maakt. Het is voor mij ook een kans om mijn leerkrachten skills boven te halen.

Op woensdag geef ik een workshop. Deze variëren van week tot week. Eerst dacht ik enkel om rond drama te werken. Maar ik merk dat kinderen enorm veel van variatie houden, vandaar dat ik elke week verschillende activiteitjes doe. Deze workshop geef ik ook niet alleen. Samen met Alexandra nemen we heel de klas op ons en laten we de kinderen geweldige namiddagen beleven.

En op donderdag namiddag en heel vrijdag ben ik vrij. Deze tijd gebruik ik dan om te “Bachelorproeven” . Deze tijd heb ik dus meer dan nodig! Maar ik zie het nog allemaal nog zitten!

Ontspanning mag ook

Het weekend van19 en 20 januari ben ik nog eventjes het land gaan verkennen, deze keer el Lago de Atítlan. Dit samen met Alexandra (Frankrijk) en Paul (Duitsland). Alle 3 zijn we lange tijd vrijwilligers in NDG.
Na een lange tocht van 4 verschillende  chickenbussen en een 10 tal keer de dood voor ogen gezien te hebben kwamen we aan in Panajachel.

??????????

Een tripje op het meer om nadien in San Pedro aan te komen. Een hippie dorp aan de andere kant van het meer. Na de zoektocht voor een hostel (Ja het was een zoektocht, nergens vonden we kamers voor 3. Ze stelde ons voor om samen in een 1 persoonsbed te slapen) vonden we een goed hostel met voldoende slaapruimte en een prachtig balkon met zicht op het meer.  Even rusten en we besloten al snel 1 dag langer te blijven. De sfeer alleen was al fantastisch om te ontspannen. Ja, we wisten dat dit een prachtig en onvergetelijk weekend ging worden!

??????????

Op zondag hadden we 2 activiteiten gepland. Te paard een 3uur durende wandeling door de helling van de vulkaan en rand van het meer! (Dit voor maar Q140. = €14) Ik ben niet echt een ervaren paard rij mens. Maar ik heb er enorm van genoten. Ik bedank Tequila mijn paard om mij niet te laten vallen!

??????????

 

Na deze 3uur hadden we allemaal poep-pijn! Ja, enorm! Dus na een middagmaal besloten we te ontspannen met een kaartspel (daar draaide heel het weekend om) en een duik/bad in de Solar Pools. Water opgewarmd door de zon. DSCN0900
Na 10 minuten zaten we eindelijk in het water… Maar 5 minuten later zochten we wat verfrissing op! Dit deden we gedurende een 3 tal uur! Perfect om te ontspannen. Maar wat was het water warm… of beter gezegd HEET!

In de avond hebben we genoten van een drankje… en verder is het een ander verhaal… want what happens in San Pedro stays in San Pedro!

DSCN0917

Weer een weekje school

Ook de 2 de week school verloop heel vlot. En “Seño Sandi” (zo noemen de kinderen van Primero mij)  geniet er nog steeds enorm van!!

Wel was op vrijdag de planning wat veranderd. In de namiddag was er geen school voor de kinderen. Want er was een zeer belangrijke evenement gepland. De opening van het 2de verdiep van El Porvenir. ( de 2de school van Niños de Guatemala)
Alle vrijwilligers waren ook uitgenodigd voor dit feest!

Inhoud van namiddag:
-Dansje van kinderen die verkleed waren! Ja er zat een eenhoorn tussen!
-Speeches en bedankwoorden
-Het volkslied van Guate dat 10 strofen kent en 1 uur duurt (met een slappe lach als gevolg)
-Tussendoortje met tostadas con frijoles & tamales
– Marimba muziek (dit kan ik wel niet meer aanhoren na 3maanden hier!)

DSCN0922

 

DSCN0924

Een zaterdag ontspannen

Dat deed ik samen met de vrijwilligers in Earth Lodge.  Dit is een plaats 20minuten van Antigua. Midden in de natuur. Het was een namiddag kaartspel spelen, rusten, luieren,…  Zalig gewoon!

De avond ging door in een bar waar ik mijn eerste ice hockey game zag! En het team dat moest winnen won ook nog! Jeej

De nacht bracht ik nog door met mijn trouwe vrijwilligersvrienden Alexandra, Paul, Flo en Darrin pratend over elke onzin er in de wereld bestaat.

Besef

Binnen enkele weken vertrekken Alexandra en Paul naar andere oorden. Het zal wel heel raar zijn om ze niet meer te zien! Wel zullen we nu nog zoveel mogelijk van elkaar proberen te genieten! Want: Afscheid nemen is helemaal niet leuk!

320958_10151490804956874_1635230170_n

Er nog even tussenuit!

Na 14 uur vertraging zijn gisteren mijn mama en zus in Guate aangekomen. Samen plannen we een kleine reis door dit land richting Belize! Genieten zal ik zeker doen!
En als ik terug ben, laat ik wel iets weten!!!

Groetjes,

Sandrine

Kaartjes, kaas,  chocolade, foto’s, onderbroeken,… mag je sturen op dit adres:

Sandrine Mees
Fam Juarez de Marta
6a Avenida Norte #60A
La Antigua Guatemala
Guatemala.

And the worst blogger award goes to…

En de prijs voor de slechtste blogschrijver gaat naar…. Ja, ik natuurlijk.

Het spijt me enorm vriendjes dat dit niet meer op een regelmatige basis gebeurt. Maar weet wel dat ik hier nog enorm veel fijne dingen meemaak. Ik leef hier gewoon mijn leven zoals ik dit in België zou doen. Net zoals in België loop ik stage, werk ik voor school, praat ik met de buren, spreek ik af met vrienden,…  ,   6a  Avenida Norte #60a is mijn thuis. Heel gek om te zeggen, maar zo voelt het echt. Ik had er eigenlijk nooit van durven dromen!

Okay, genoeg gezever van hoe ik mij hier super goed voel. Nu zal ik in “sneltempo” de voorbije weken even uitleggen. En dit is niet gedaan om jullie jaloers te maken!  Echt niet!

Feestdagen:
Op 24december vierde ik samen met mijn gastgezin en heel de familie kerstavond. Voor deze gelegenheid deed ik natuurlijk eens wat moeite om mij goed en deftig aan te kleden.  (Dankjewel mama om mij te verplichten een zwart kleedje mee te nemen. Dit kwam heel goed vanpas)

Eerst genoten we allemaal van het eten. Dit was in geen jaren te vergelijken met Kerst thuis vieren. Ik at dus weeral rijst. Maar nu niet met groenten, wel met brood. Dit was eens goed voor de verandering. Nadien aten we nog een stuk (of 2) heerlijke cake en dronken we fruit punch. (Typische kerstdrank). Later op de avond kwam er ook wat rum bij, dit was natuurlijk om ons op te warmen. 

Tijdens die avond maakte ik kennis met al de kerst tradities van het gezin. Het voorlezen van de naam gedichten, kerstliedjes zingen bij de kerststal en natuurlijk ook dansen. Ik kan zeggen dat ik zo met ieder familielid kennis heb gemaakt. Wel vonden ze het allemaal grappig dat ik steeds meer dan een hoofd groter was dan mijn danspartner.

Wanneer het bijna middernacht was begon de pakjestijd. En ik kreeg ook een pakje. Een prachtige roze sjaal. (Als je mij een beetje kent weet je wat ik ervan vind!) Maar alleen het gebaar al vond ik zo lief.   Om middernacht stonden we allemaal samen aan de kerststal om te bidden. Dit met het geluid en lichtshow van het vuurwerk die heel Antigua dan inpalmt op de achtergrond.

Afbeelding

Een reisje
Ook heb ik wat van het prachtige Guatemala gezien tijdens deze kerstvakantie. Samen met Chelsey en Jennifer trokken we erop uit voor een tripje naar Lanquín, Semuc Champey en Cobán.
Dit voor een 5tal dagen.  
Het deed me wel zeer veel deugd om weg te zijn uit dat Toeristische Antigua. Ik zag een natuur dat ik nog nooit eerder gezien heb.  Ja, ik werd er stil van.

Beelden zeggen meer dan woorden:
AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Año Nuevo

Wanneer we terug van ons reisje kwamen hadden we bezoek van de 2andere Guatemadammen. Het was zo leuk om deze twee terug te zien. Doordat ze in het verre Nimlajacoc, Alta Verapaz wonen had ik ze al 2maanden niet meer gezien. Samen hebben we (vooral zij) genoten van Antigua. Ik genoot vooral van hun gezelschap.
Ja, we waren gelukkig! 

Nieuwjaar hebben we dan ook samen gevierd. Dit eerst met een heerlijke maaltijd in een luxe restaurant. Voor een €10 heb ik toch zalig kunnen eten.
Nadien zijn we wat gaan feesten. Dit mag ook soms gebeuren. Vooral omdat Antigua in de top 10 plaatsten lijst staat om Nieuwjaar te vieren. En dit kan ik alleen maar beamen.

AfbeeldingAfbeelding

Verder leven

Stilletjes aan besef ik terug dat ik maandag weer start met een reeks Spaanse lessen en ik de 14de ook zelf terug voor de klas ga staan.  Ik kijk er wel wat naar uit. Om terug te werken. Want dit was vooral de reden waarom ik naar hier ben gekomen.

Dus zoals jullie zien…. Alles gaat tip top met mij.
Binnen 3weken krijg ik ook bezoek van de mama en de zus. Stiekem kijk ik er wel wat naar uit om hen rond te leiden in het land waarop ik verliefd ben geworden.

Besos,
En een gelukkig Nieuwjaar!!! 

Afbeelding

Hola beste vriendjes,

Deze laatste weken draaide bij mij vooral rond integratie. Omdat ik in Antigua woon, is dit vrij moeilijk. Maar nu het de periode voor kerstmis is, is het een ideaal moment om locals te leren kennen.  Dit omdat de mensen in Guatemala heel gelovig zijn en dus heel  veel religieuze activieiten hebben. Hier is dus een mooie opsomming van de laatste 1,5week.

La fiesta de “La Chapetona“

Op 7december vieren ze in Ciudad Vieja feest voor hun patroonheilige. La Virgen de Concepción. Ciudad Vieja is ook mijn stage-stad waardoor ik echt wel naar ginder wilde gaan om dit evenement te bezichtigen. Dit vieren ze met een grote parade met praalwagens. (Ik dacht op sommige momenten dat ik terug in de carnavalstoet in Aarschot was.) Maar dan wel met een godsdienstig toetsje met de kleine meisjes of de maya wagens.
Omdat dit ook de dag van la Quema del diablo is waren er ook de 24duivels aanwezig.

AfbeeldingAfbeeldingAfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Afbeelding

Het is een grote traditie in Ciudad Vieja. Het is een gewoonte om van generatie tot generatie te participeren aan deze parade.
Het fijnste was voor mij wel om mijn vriendjes uit Nuestro Futuro te zien.

Afbeelding

La quema del diablo (Burning of the Devil)

Diezelfde avond was er een andere activiteit. Het verbranden van de duivel. De traditie van het verbranden van de duivel begon in de koloniale tijd. In afwachting van het feest van de Onbevlekte Ontvangenis.

De mensen die het konden betalen versierde de gevels van hun huizen met lantaarns. Maar de arme verzamelde afval zodat ze dit op 7december voor hun huis konden verbranden.  Het idee er achter is om alle slechte van het vorige jaar te verbranden om het nieuwe jaar goed te beginnen vanuit het as.
Ook maken ze zo de weg vrij voor het feest van Maria.

Het idee is. In steden in het hele land wordt de duivel verbrand om klokslag 18uur.  Dit gebeurde ook in Antigua, waar ik bij was. Heel veel mensen gaan daar naartoe, zowel Guatemalteken als toeristen. Het is de moeite om het te zien, maar je moet goed je best doen om van voor te geraken zodat je iets kunt zien.
Sommige mensen die in Antigua wonen verbranden hun eigen duivel gemaakt uit papier.

Afbeelding

AfbeeldingAfbeelding

Afbeelding

La Virgen de Guadalupe

Net na het branden van de duivel en het feest voor de Maagd van La Concepcion,  viert Guatemala de Maagd van Guadalupe. Dit  op 12 december.

De Maagd van Guadalupe is de beschermheilige van Amerika. Op deze dag, kleden de ouders hun kinderen van alle leeftijden in traditionele inheemse kleding. En tijdens een processie dragen ze het beeld van de maagd.
De traditie is ontstaan ​​uit Mexico en werd in Guatemala in 1580.

Dit wordt dan ook gevierd in Antigua. Op deze dag vindt u gringa moeders, inheemse mama’s, Ladino madres met hun kinderen aan het altaar van La Virgen Morena om dit te bezoeken. In veel gevallen komt heel de familie ook mee.  Dit is een groot evenemnetn aan la iglesia de La Merced ( de kerk die waar ik 1minuut op wandelafstand van woon)

AfbeeldingAfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Posadas

Deze zijn de symbolische 9dagen voor Kerstmis, de reis van Nazareth naar Bethlehem. Er is dan elke avond een kleine processie die in een groep van een 30tal mensen gevormd wordt.  Wanneer het donker is stappen ze op het ritme van de chinchins en schildpadden schilden door de straten. Ook dragen ze een beeld van Maria en Jozef mee.
Vervolgens gaan ze binnen in een huis, waar ze net zoals Jozef en Maria iets te eten en te drinken krijgen.

Ik heb nu al 4 posadas meegemaakt, waarvan deze een keer in mijn huis plaats vond.
Het leuke is dat ik door deze processies eindelijk mensen uit de buurt leer kennen.  Het is ook een mooie traditie met veel symboliek erachter.
Wel is het wat raar om te denken dat ik op veel foto’s van toeristen ga staan, doordat ik meeloop in de processies.

AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

http://www.youtube.com/watch?v=FT4oSYKXpQg

 

Zo dat was dan de religieuze kant van mijn Guatemala-experience.

Besos,
San